Familiemediation: 't blijft toch je zus

Het programma 'Het Familiediner' is al 21 seizoenen een kijkcijferkanon. Natuurlijk, het is altijd spannende televisie wanneer mensen ruzie hebben. En kijkers zijn altijd nieuwsgierig of het weer goed komt of niet: zit er iemand in de auto? Maar vooral ook: het is zo enorm herkenbaar, die mix van conflict, irritatie, liefde, geschiedenis en zelf opgeworpen drempels.

Familiemediation werkt dan wel niet met een limousine of een zelfgemaakt diner in een restaurant. Waar het om draait is echter niet wezenlijk anders: niemand voelt zich echt prettig bij een conflict in de familie. Het zit altijd te knagen, het werkt altijd door naar andere familieleden, het is op z'n minst lastig bij feestjes en verjaardagen en het doet altijd pijn, niet alleen bij de direct betrokkenen.

Soms kan het helpen om de hulp van een mediator in te schakelen, om die stap naar elkaar weer te zetten. Op een of andere manier komen mensen er zelf vaak niet meer uit. Vreemde ogen dwingen? Ja, dat klopt soms wel. Maar het is veel meer de sfeer die de mediator weet te creëren om mensen weer een stap naar elkaar te laten zetten. Door mensen uit te nodigen, weer verbindingen te maken, oprecht belangstellend te zijn, goede vragen te stellen, goed te luisteren. Mensen willen gezien worden en zich gehoord voelen, dat is waar het bij familiemediation meestal om gaat. Een goede familiemediator is vrij van oordeel en luistert en praat met een barmhartige blik.

Vaak komen er veel emoties los en dat is goed. Het biedt uiteindelijk de ruimte om weer tot elkaar te komen. Want diep in hun hart willen familieleden dat altijd. Maar er zit soms veel in de weg en vaak al hele lange tijd. Erkenning van elkaars pijn en vergeving, dat is waar het bij familiemediations bijna altijd over gaat.

Familiemediations raken mij als mediator vaak het meest diep. Het gaat in wezen altijd om mensen die intens van elkaar houden, maar dat in een fase van hun leven niet meer kunnen vanwege pijnlijke voorvallen, onbegrip, onwetendheid, het leven zelf. Als mediator mensen helpen om elkaar weer te ontmoeten, naar elkaar te luisteren, elkaars pijn te voelen, geschiedenis te delen en samen weer te helen, dat is zonder twijfel het allermooiste vak dat bestaat.